Kendimi bildim bileli görsel sanatlara hep yakın oldum, annem ve babam Almanya'ya çalışmaya gittiğinde büyükanne ve büyükbabamın evinde yaşıyor ve ilkokula gidiyordum. En çok sevdiğim iki şey iki katlı evin, meyva ağaçlarıyla dolu bahçesinde zaman geçirmek ve halamın resimlerine, boyalarına bakmaktı. Bahçeye ve boyalara ait kokular hala hatıralarımda.
Bir gün baktım karakalemle karalamalar yapıyorum ya da boyalarla acemi denemeler. Sonra yıllar geçti, pek çok acı tatlı anı biriktirdim, resim yapmak, renklerin arasına dalmak bana hep iyi geldi.
Resimle ilgili sürekli okumak, araştırmak ve denemek beni bugünlere kadar getirdi. Eski çizimlerime baktığımda ve arkadaşlarımın beni motive eden sözleri nedeniyle bugün daha iyi çizdiğimin farkına varıyorum. Ama resim maceramın sonunda değilim, hiç bir zaman olmayacağım. Daha yürünecek çok yol var ve ömrüm yettikçe ben o yolda yürümek istiyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder